Stikstof is het probleem. Behalve als het uit een tank komt.
Stikstof – De Nederlandse boer mag zijn koe niet uitlaten zonder een stikstofrapport. De aannemer mag geen huis bouwen zonder eerst een jarenlange vergunningenpolonaise te dansen. De economie staat op de handrem. Want… Brussel.
De EU heeft stikstof tot zondebok verheven en Nederland speelt braaf de leerling die zichzelf wil overtreffen. Boeren uitgekocht, bouwprojecten stilgelegd, terwijl de woningnood explodeert en voedselzekerheid wordt geruild voor ‘natuurherstel’. Of in gewone taal: meer regels, minder leven.
Maar dan… komt de NAVO om de hoek kijken. In één pennenstreek blijkt stikstof ineens tóch geen onoverkomelijk obstakel. Want ja, als er een militair belang mee gemoeid is, mag alles ineens wél. Vliegvelden uitbreiden? Geen probleem. Tanks laten rollen? Stikstofvrij verklaard op bevel. Oefenterreinen bouwen in kwetsbare natuurgebieden? Doorgaan, mannen, de veiligheid van het Westen staat op het spel.
Dit laat toch pijnlijk duidelijk zien wat velen allang voelen: dit land wordt niet bestuurd door mensen op wie je (weer) stemt, maar door instituties waarop je absoluut géén enkele invloed hebt.
De EU dicteert wat er mag groeien en de NAVO bepaalt wat en wie er mag sneuvelen. Politici? Die zitten erbij voor de bühne. Verkiezingen zijn een vierjaarlijkse (of zoveel eerder als partijen onderling overeenkomen) toneelvoorstelling die eindigt in een Europese voetnoot.
We offeren boeren, woningen, voedsel en economische ruimte op voor een ideaal dat steeds leger klinkt: duurzaamheid, veiligheid, samenwerking. Maar het leger? Dat krijgt voorrang. Want veiligheid, weet je wel. De enige zekerheid die we hebben, is deze: als macht botst met regels, winnen niet de regels maar de machten.
Het is toch pijnlijk duidelijk dat onze politici niet regeren. Ze hebben opdrachten van Brussel en de NAVO. Ze voeren gewoon uit wat hen opgedragen wordt. Met een strak gezicht en een mooi verhaal erbij.
Wat hier gebeurt is niet logisch, en ook niet eerlijk. En het is al helemaal niet democratisch.
Dus blijf vooral netjes recyclen, bouw niet te hard aan je toekomst, en geef vooral je stem (weer) weg in het stemhokje. Want daarna? Daarna doen de grote spelers toch gewoon weer wat ze zelf willen.
Stikstof
