Neem bijvoorbeeld het gehuil over de gratieverlening aan 1.500 bestormers van het Capitool. De headlines schreeuwen moord en brand: ‘Criminelen vrijgelaten! Democratie in gevaar!’ Een explosie van emotie. De mensen in opstand moesten natuurlijk zo schokkend mogelijk in beeld worden gebracht. Hoe de media dit keer op keer uitmelken, ook nu, suggereert meer een bewuste focus op de chaos dan een analyse van de oorzaken. De ‘bestormers’ worden betiteld als criminelen en moordenaars, terwijl de context van de gebeurtenissen volledig wordt genegeerd.

Besef dat ook Biden enkele dubieuze wezens gratie heeft verleend. Zijn zoon Hunter bijvoorbeeld. Een man met een verleden waar je bijna een Netflix-serie van kunt maken. Drugs, mishandeling, sexschandalen, zakelijke schandalen, buitenlandse (Oek) belangen; het zit er allemaal in.

Geen stormram door de voordeur, maar een chirurgische precisie waarmee invloed en macht werden uitgebuit. Alles aan zijn handelingen straalde berekening uit. Terwijl de media zich blindstaren op de Capitoolbeelden en woedend reageren op de gratieverlening, een voor mij opvallende stilte over de gratieverlening die Biden heeft verleend aan zelfs Fauci.

Hoe handig. Fauci’s complexe netwerken en twijfelachtige keuzes in het Ka-Ro-Lala beleid, keuzes met gevolgen voor miljoenen, worden zelden kritisch tegen het licht gehouden. Het lijkt erop dat emotie het beoordelingsvermogen van velen lamlegt, terwijl berekening onzichtbaar voortkabbelt.

Heel eenvoudig. De media hebben geen baat bij nuance of eerlijkheid. Ze draaien niet op waarheid, maar op sensatie. Een stel bestormers van het Capitool zijn een makkelijker doelwit dan een president die zijn familieleden een immuniteitspas geeft.

En Fauci? De media zullen ons maar wat graag herinneren aan zijn rol als de ‘held’ van de p(l)@nd€mi€, niet aan de controverses rond zijn beleid of beslissingen. Want het narratief moet natuurlijk intact blijven.

Ik geloof dat dit een bewuste strategie is en zeker geen toeval. De media kiezen naar mijn idee heel zorgvuldig welk ‘nieuws’ ze opblazen en welk ze juist negeren. Ze hebben een heel duidelijke agenda en die agenda gaat niet over jouw recht op informatie, maar over hoe jouw gedrag gecontroleerd en jij geïndoctrineerd kan worden. Het doel is niet om je te informeren, maar om je te sturen. Je mag boos zijn, maar alleen op de juiste dingen. Je mag kritisch zijn, maar alleen binnen de lijntjes die zij voor je hebben getrokken.

Dit is hoe propaganda werkt. Ze richten je aandacht op de storm, zodat niemand de sluipende agenda’s ziet. De grote vraag is dan: als je alleen ziet wat ze willen dat je ziet, hoe weet je dan nog wat echt is?

Blijf alert, blijf kritisch.